Tatry, cz.4 - Gęsia Szyja...

Tym razem padło na Gęsią Szyję. Taki niby odpoczynek, który raczej odpoczynkiem się nie okazał. Przejazd busem z Zakopanego a następnie niebieski szlak na Rusinową Polanę. Taki tam przyjemny spacerek przez las.

Szła za nami grupa gimbazy (specjalnie zatrzymaliśmy się, aby nas wyminęli). U większości z nich, znudzone i zmęczone twarze. Za karę przyjechali?

Na polanie tłumy plażowiczów, więc szybka ewakuacja na górę, w kierunku Gęsiej Szyi. Tam usiedliśmy i w spokoju wpałaszowaliśmy bułki, podziwiając przy okazji widoki.

Po zejściu z Gęsiej Szyi i dotarciu na Waksmundzką Rówień, nastąpiła zmiana planów. Zamiast czerwonym szlakiem w kierunku Cyrhli, udaliśmy się zielonym w kierunku Murowańca. Początkowo planowałam krótszy szlak z powodu zapowiadanych około 17 opadów deszczu, ale skoro się nie zanosiło, nastąpiła zmiana. I jak się okazało, to chyba jeden z tych najmniej uczęszczanych szlaków. Fajnie się idzie, gdy tłumów brak. Młodemu turyście na początku się nie podobało, bo wąska ścieżka i po obu stronach „krzaki”. Potem mu się poprawiło.

Wylądowaliśmy w pobliżu Murowańca. Teraz czekało nas przejście czarnym przez Dolinę Suchej Wody. Jakieś „dziwne” chmury nagle się pojawiły, ale na szczęście na postraszeniu się skończyło. Według mapy, to też szlak rowerowy. Nie mam pojęcia, jak po czym takim można jechać na rowerze. No nie mam, ja bym nie mogła. Pewnie na rowerach za 20 tys. jest inaczej. Szło się źle, bardzo źle, te kamory (wyjątkowo okazałe kocie łby) miejscami były koszmarne. Gdyby nie silny ból palców (to osobna historia), problem z przejściem tego byłby mniejszy.

I tak do Psiej Trawki...

A z Psiej Trawki czerwonym na Cyrhlę, skąd miał być spacer na Olczę. Dziecko nasze stwierdziło nagle, że jest zmęczony i chce pojechać busem. Ze dwa km przeszliśmy i nie chcąc dłużej słuchać marudzenia, zaczekaliśmy na ten bus. Przez ten czas oczekiwania, na pewno dotarlibyśmy na miejsce z buta. Jak już wysiadł z tego busa, energia w cudowny sposób powróciła.